หน้าร้านดีดี บอร์ด

พระคาถาสมเด็จลุน-19ฌานัง/3

คาถาฝูงนี้เป็นของพระอริยเจ้าทั้งหลายผู้มีบุญญาธิการ พระพุทธเจ้าองค์หนึ่ง จักให้อานนท์องค์หนึ่งไว้นั้น พระอรหันต์เจ้าทั้งหลาย ๕๐๘ องค์ และพระอริยเจ้าทั้งหลาย ได้อุปเท่ห์ (แนะแนว) ไว้ให้เห็นทางแก่กุลบุตรทั้งหลาย อันจักสืบศาสนาต่อไปภายภาคหน้านั่นแล พระพุทธเจ้าองค์นี้มีพระนามว่า พระยาธรรมิกราชบุตร ตนเป็นใหญ่กว่าธรรมทั้งมวล นั้นแล้ว และบุคคลผู้ได๋ได้ภาวนาคาถานี้ ทีหนึ่งก็ดี สองทีก็ดี ๑๘ ทีก็ดี มีอานิสงส์ได้ ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์นั้นแล บุคคลผู้ได๋ได้ภาวนาประจำหนึ่งคำก็ดี สองคำก็ดี ๒๙ คำก็ดี ๑๐๘ คำก็ดี หรือภาวนา ๑๐๘ ครั้งก็ดี หรือตามแต่จะได้ก็ดี มีอานิสงส์พรรณาบ่มิได้เลย

บุคคลผู้ได๋ ภาวนาคาถานี้คืนหนึ่งสามที คือหัวค่ำทีหนึ่ง เที่ยงคืนทีหนึ่งและใกล้ ฮุ่งอีกทีหนึ่ง ผู้นั้นบ่ฮู้จักอดอยากแลเป็นสุข เป็นมงคลแก่ผู้ภาวนานั่นแล

บุคคลได๋ได้ภาวนาคาถานี้ กลางคืนสามที กลางวันสามที ผู้นั่นอยู่สุขยิ่งๆ และอายุได้ ๘๔,๐๐๐ ปี มิได้เสียมิได้ขาดแล ผู้ได๋ได้เสกคาถานี้ก่อนนอนทุกวันก็ดี ผู้นั้นจะป้องกันศัตรูมากระทำแก่ตนเองได้ ศัตรูจักสิ้นไปและบ่มาผจญแก่ผู้นั้นแล

พระอภิธรรมทั้งมวล แต่อุปเท่ห์ (แนะนำ) ไว้ให้เป็นทานแก่กุลบุตรทั้งหลาย อันสืบไปภพภาคหน้าจนครบ ๕,๐๐๐ พระวัสสานั้นแล พระพุทธเจ้าองค์นี้มีชื่อว่า พระธรรมมหาราชบุตร ตนเป็นใหญ่กว่าธรรมทั้งมวลแล ผู้ได๋ได้เสกน้ำล้างหน้าทุกวันจนครบทั้ง ๑๒ ภาษา (หมายถึง ๑๒ ภาษาที่ได้ยินจากพวกเทพตอนภาวนาพระคาถา ๑๙ บทนั่นแหละ) ป้องกันสรรพอันตรายทั้งมวลแล ผู้ได๋ได้เสกข้าวกินทุกวันทุกคืน กันอาวุธได้ทั้ง ๑๒ ภาษา (อาวุธจากเทพ มาร พรหม และอื่นๆ ที่ได้ยินตอนภาวนาพระคาถา ๑๙ บทนั้น) และผู้ได๋ได้เสกข้าวกินเถิงสามปีกระดูกในตนก็กลับกลายเป็นเหล็ก เป็นทองคงทนจนตาย เผาบ่ไหม้แล

จะเสกใส่ฮูปพระเจ้าองค์ใด (ปลุกเสก) จักคงต่อเหล็ก มีด ขวาน ทุกอย่าง และยอดพระเจ้านี้แล คงแก่สิ่ว ขวานถาก หอกเงิน ดาบสำริด ดาบทอง คงปืนปัจจุบัน ถ้าบ่สบายให้เสกใส่น้ำฮด (รด) หัวบ้าง กินบ้าง อาบบ้าง ก็จักหายจากพยาธิโรคาแล

ถ้าต้องผีทั้งมวล ให้เสกใส่น้ำฮดหัวกินอาบดีแล กันพยาธิทั้งหลายทั้งปวงหายแล เสกกล้วยให้ลูกอ่อนกินทุกวัน กันผีร้ายทั้งมวล เมื่อเด็กนั้นใหญ่มา จักเป็นคนเฉลียวฉลาดแล

คาถานี้ถ้าจานใส่ลงในใบตาล ใบลาน เสกด้วยตัวเอง เสกฝ้ายผูกคอ ผูกข้อมือลูกอ่อนไว้ กันสารพัดศัตรูทั้งมวล ถ้าผีทั้งมวลมาจับหรือมาเข้าคน ให้เสกหมากให้กิน ๓ วัน เป็นอย่างน้อย ก็หายหมดแล

เสกน้ำอาบ เสกผ้านุ่ง เสกจวงจันทร์และน้ำมันทา เสกสีผึ้งสีปาก เสกหมากเคี้ยว เสกยาสูบ เสกมือลูบหน้าไปหาท่านท้าวพระยาและพระสงฆ์องค์เจ้า เมื่อคนทั้งหลายเห็นหน้าแล้วจักฮักเฮาแล

เสกน้ำมันให้ฮ้อนก็ได้ เสกสุราให้ฮ้อนก็ได้ เสกแล้วกินหรือทาคงกระพันแล เสกปูน (ปูนเคี้ยวหมาก) ทาตัวเรา ๓ ที ๓ หน (ทาไป ๓ ที ทากลับ ๓ ที) สามแห่ง (ฝ่ามือ หน้าเอิก และฝ่าตีน) เข้าไปผจญภัยศัตรู มีด ดาบ ธนู หน้าไม้ ปืนไฟ ทั้งมวลทำอันตรายบ่ได้แล เสกใส่จันทน์หอม ๑๐๘ คาบ ฝนกินคงกระพันและหายโรคาพยาธิแล

เสกใส่ยาสรรพทั้งมวลให้เป็นโรค เป็นพยาธิกินหาย เสกใส่อ้อยให้คนเป็นโรคตาเหลืองกินหาย อยากให้มีเสน่ห์ให้เสกหมากให้กิน เสกดอกไม้ให้เอาเหน็บหู และเสกข้าวให้เขากิน เขารัก เสกน้ำมัน เสกนวด (สีผึ้ง) เสกหมากให้เขาเคี้ยวไปเจรจากับคนจะมีคนฮักคนช่วยเหลือแล ถ้าไปป่านอนดงเสกก้อนหินไปวางไว้ทั้ง ๘ ทิศ สัตว์สี่เท้า สองเท้า หลายเท้า หรือผีป่าทั้งมวลมาใกล้บ่ได้แล กันคนได้ ๘๔,๐๐๐ คนแล

เสกหว้าน (ว่าน) ทั้งหลายกินคงกระพันนัก และเสกยอดขี้เหล็กกิน คงกระพันยิ่งนัก ไปทิศได๋ที่มีโจรผู้ฮ้าย ให้ภาวนาคาถานี้แล้วเดินทางไปเถอะ จะไม่พบโจรผู้ร้ายแล

ถ้าเฮาไปในทิศทางใด๋ โจรติดตามเฮาไป ให้เสกผ้าฝ้าย ๑๐ ศอก ขวางทางไว้ ๑๖ หาง (ผืน) เมื่อโจรตามมาจักเห็นผ้าฝ้ายที่เฮาเสกขวางทางอยู่นั่น เป็นงูใหญ่ ๑๖ ตัว ขวางทางอยู่ โจรก็ตามเฮาไปบ่ได้แล

ถ้าเฮาเสกใส่ไม้ขวางทางไว้ ศัตรูไล่มาเถิงนั่น ไม้จักกลับกลายเป็นคน ฟันแทงกับโจรแล

ถ้าหลงทาง ให้ภาวนาพระคาถา ๑๙ บทนี้ ก็จักพบหนทางและเสกหมากเคี้ยวแทนกินข้าว ก็จักอดข้าวได้เถิง ๗ วันแล

ถ้ามีก้างคาคอ ให้เสกใส่น้ำกิน และฮดหัวสะเดาะก้างแล ถ้าผู้หญิงออกลูกยาก ก็ให้เสกน้ำให้ผู้หญิงนั้นกิน และฮดหัวนำ (ด้วย) ออกลูกง่ายแล กุญแจก็สะเดาะได้ สรรพปัญหาทั้งมวลแก้ไขด้วยพระคาถา ๑๙ บทนี้ ให้สวดมนต์ภาวนาทุกค่ำเช้า ทุกวันดีนักแล

พระธรรมบทนี้เป็นของสำเร็จลุน อยู่ที่นครจำปาศักดิ์ ท่านอาจารย์สำเร็จลุนได้ปฏิบัติได้ผลมาแล้ว ทุกอย่างที่เขียนมาแล้วนั้น เมื่อผู้ใด๋ได้ทำตามท่าน ก็จักสำเร็จตามความปรารถนา เพราะเป็นภาษาโบราณ เข้าใจยาก ผู้ประสงค์จะเรียนและเข้าปฏิบัติ ขอให้มอบกายถวายชีวิตไว้เป็นธรรมทานก่อนเฮียนก่อนปฏิบัติ แล้วลงมือปฏิบัติอย่างจริงจังก็จักสำเร็จตามความปรารถนา คือ สำเร็จลุน แล (ตำรับครูเฉลิม บุญคำภา)

ภาษาที่ใช้เขียนของสายเร็จลุนแห่งนครจำปาศักดิ์  เรียกว่า ภาษาตัวไทยน้อย หรือไทยอิสาณ  นี้เป็นจุดเด่นของพระเวทสายสำเร็จลุน แห่งนครจำปาศักดิ์ คือ วิธีการฝึกฝน และภาษาพระเวทจำเพาะของตนเอง  ซึ่งผู้ฝึกพระเวทสายนี้จะต้อง เรียนอักขระด้วย  ท่องจำพระเวท และต้องฝึกสมาธิอย่างอุกฤษ์  พระอาจารย์จะต้องคอยดูศิษย์ตลอดเวลา จะไม่ปล่อยลูกศิษย์จนกว่าจะแน่ใจว่ามีความชำนาญในอักขระ วสี และฌาน อย่างกล้าแกร่ง จึงจะยอมปล่อย   เพราะด้วยผู้เป็นศิษย์สายนี้ จำต้องมีคุณธรรมในจิตใจอย่างละเอียด มิฉะนั้นจะเกิดเป็นผลร้ายแก่ตนอย่างรุนแรง จะเห็นได้ว่าผู้อยู่ในพระเวทสายนี้ ล้วนแต่จะเป็นผู้ทรงคุณธรรมเมตตาอย่างเหลือประมาณ  เหมือนพระอาจารย์ใหญ่สำเร็จลุน


ขอขอบพระคุณลูกศิษย์สายสำเร็จลุน แห่งนครจำปาศักดิ์  ที่มอบรูปสวยๆและข้อมูลอันมีค่ามหาศาล เพื่อเผยแผ่กิติคุณบารมีบรมครูอาจารย์ปู่สำเร็จลุน แห่งนครจำปาศักดิ์

สิ่งใดผิดพลาดบกพร่องประการใดขออภัยมาณ ที่นี้ด้วย

ขอบพระคุณอย่างสูง

-------------------------------------