วันสิ้นโลกไม่มี จิต-สติ จะพาไปที่เหมาะสม
ดร.ก้องภพ อยู่เย็น ผู้เชี่ยวชาญด้านวิศวกรรมการออกแบบเครื่องตรวจจับ คลื่นไมโครเวฟอินฟราเรด นาซา ต่อคำถาม “วันที่ 21 ธันวา 2012 นี้จะเป็นวันสิ้นโลกหรือไม่?”
“วันสิ้นโลกไม่มี มีแต่ช่วงเปลี่ยนยุคซึ่งกำหนดโดยปฏิทินมายัน เป็นการเปลี่ยนยุคในเชิงจิตใจของมนุษย์ แล้วแต่ใครจะตีความ”
ดร.ก้องภพ เคยบรรยายว่า “ปัจจัยนอกโลก” ที่ผู้คนหวาดกลัวกันนั้นหมายถึง “พายุสุริยะ”
พายุสุริยะที่รุนแรงจะเกิดแน่ๆ ในปี ค.ศ.2013 ซึ่งเมื่อเกิดขึ้นจะไม่เพียงทำให้โลกปั่นป่วน แต่จะปั่นป่วนทั้งระบบสุริยะ?
เพราะปฏิกิริยาที่เกิดขึ้น จะ “ทำให้ระบบสุริยะหดตัว?” ส่วนโลกนั้นแรงปะทะมหาศาลอาจ “ทำให้สนามแม่เหล็กโลกพลิกกลับขั้ว?” ส่งผลให้เกิดภัยพิบัติที่รุนแรง ทั้งแผ่นดินไหว ภูเขาไฟระเบิด
ปรากฎการณ์ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่สามารถคาดการณ์ได้ หากเรา “เข้าใจธรรมชาติ”
“สิ่งที่เกิดขึ้นในโลกเราแน่นอนว่ามีความสัมพันธ์กับสิ่งที่อยู่ภายนอก เหมือนเราที่ออกไปพบเห็นอะไรแล้วจิตก็นำมาคิด “นอกโลก” ก็ถือเป็นสิ่งมีชีวิตหนึ่งในระบบสุริยะหรือในจักรวาล
ดังนั้นเมื่อมีอะไรจากนอกโลกเข้ามา โลกก็มีการตอบสนอง ส่วนจะตอบสนองอย่างไรก็ต้องดูกันให้ละเอียดถี่ถ้วน”
ผมยืนยันไม่ได้ว่า วันที่ 21 ธันวาคมจะไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นบนโลกใบนี้ เพราะผมไม่ได้เป็นคนกำหนด ปฏิกิริยาของดวงอาทิตย์เกิดขึ้นหลายครั้งได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นวันที่ 21 และขนาดอาจจะใหญ่กว่าวันที่ 21 ก็ได้ เพราะว่า ผมไม่ได้เป็นผู้กำหนด
ดูเหมือนอีกสิ่งสำคัญโดยเฉพาะคนไทย คือเรื่องของ “การมีสติ”
“ฝากให้ทุกคนตระหนักถึงความแปรปรวนของธรรมชาติว่ามันเป็นความไม่เที่ยงบนโลกเรา แต่เราจะต้องมีสติอยู่กับตัวตลอดเวลา ต้องรู้ในภาวะที่มีสิ่งเข้ามากระตุ้นซึ่งหมายถึงพลังงานจากนอกโลก
จิตเราก็จะโดนกระตุ้นจากสิ่งที่เราไปคิด ไปเห็น ไปมอง พูดง่าย ๆ คือการมีสติ ไม่ตื่นตระหนกกับสิ่งที่ยังไม่เกิด อะไรที่ยังไม่เกิดก็ไม่ต้องไปคิด เพราะว่ามันยังไม่เกิด ไม่รู้จะคิดไปทำไม
เราได้สัมผัสพลังงานที่ว่า สิ่งที่จะเกิดขึ้นกับเรา มันจะรู้สึกหนักๆ แบบอึดอัด บางทีนอนไม่ค่อยหลับ วันนั้นน่ะ มันจะมีผล ถ้าเกิดเป็นเรื่องของพายุสนามแม่เหล็ก มันจะมีความเชื่อมโยงเกี่ยวกับปัญหาด้านร่างกาย ดังนั้นช่วงนั้นก็ควรรักษาสุขภาพให้ดีๆ อย่างน้อยให้รู้ว่ามันมีปัจจัยภายนอกเข้ามามีผลต่อร่างกายแล้ว
เรามักติดอยู่กับอารมณ์ๆ เดียว เรายังไม่อยู่ในสถานะที่เป็นกลาง พอเราไม่เห็นความเป็นกลางเราก็นึกว่าสิ่งที่เรายึดติดเป็นสิ่งที่ดี อะไรก็ตามที่ตรงกันข้ามเราจะนึกว่ามันเลว จริง ๆ ไม่ใช่ มันคู่กัน เพียงแต่จิตไปคิดว่ามันดีหรือเลว
คนที่รู้สึกว่าอะไรจะเกิดกับตัวเอง มักจะไม่โดนกับตัวเอง ถึงเกิดก็จะไม่มีอะไรรุนแรง เพราะว่าอันนี้เป็นเรื่องของจิตแล้ว จิตจะนำพาตัวเองไปสู่ที่ที่เหมาะสม
ถ้าอยู่ในอาการที่รู้สึกตัว จิตที่ไม่รู้สึกตัวเหมือนกับคนที่ไปอยู่ในที่ที่หนึ่งที่เกิดอุบัติเหตุ การที่เขาไปอยู่ที่นั่นมันมีเหตุและผลทำให้เขาต้องไปอยู่ตรงนั้น”
ข่าวโดย : สำนักข่าวอิศรา
